''Τα τελευταία λίγα χρόνια μια μεγάλη μερίδα νέων ανθρώπων εργάζεται στο χώρο των υπηρεσιών σύγχρονης τεχνολογίας: Τηλεπικοινωνιών, πληροφορικής, συστημάτων και εφαρμογών.Ο ήρωας του βιβλίου, ο Βασίλης Δελμούζος, ήταν το 1998 ένας επιτυχημένος σαραντάρης με γυναίκα και παιδί αλλά και βαθύτερες ανησυχίες, που δεν ήθελε να τις χωρέσει τελεσίδικα στα μέτρα της γενιάς του και της κουλτούρας που τη χαρακτηρίζει.
Έτσι αποφασίζει να εξερευνήσει αυτόν τον καινούργιο και αναπτυσσόμενο επαγγελματικό τομέα, μόνο και μόνο για να αποδείξει στον εαυτό του ότι δεν υπάρχουν στεγανά και αγκυλώσεις: Οι συμφωνίες του Χάυδν μπορούν να συνυπάρχουν με τον πηγαίο κώδικα των εφαρμογών και οι προϋπολογισμοί εξαμήνου να ζουν αρμονικά στον ίδιο σκληρό δίσκο με ένα μυθιστόρημα του Φλομπέρ!
Σ' αυτό ακριβώς, ο Βασίλης Δελμούζος δεν έκανε λάθος, και τα κατάφερε να ισορροπήσει με μαεστρία: Από τη μία εντάχθηκε με επιτυχία στο περιβάλλον των σύγχρονων επιχειρήσεων, με τους τριαντάχρονους μάνατζερ και τα μαραθώνια μήτινγκ των τεσσάρων ωρών και των σαράντα τσιγάρων, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια θεαματική νέα καριέρα:
Αρχικά μια μικρή εταιρία υπηρεσιών Ίντερνετ τον δέχεται με ενθουσιασμό στο δυναμικό της. Η εταιρία αυτή αποδεικνύεται μια πραγματική Ακαδημία σύγχρονων πωλήσεων, κι εκεί ο Βασίλης μαθαίνει και παθιάζεται με την ωμότητα της ουσίας της πώλησης. Από την άλλη διατηρεί την ικανότητα να βλέπει τη μεγάλη εικόνα και να τη μοιράζεται, γελώντας κατάπληκτος για όσα πρωτοφανή και απίστευτα αντιμετωπίζει, με τη νέα κι όμορφη γυναίκα του.
Οι πελάτες, οι γειτονιές της Αθήνας, το περιθώριο των μικρών επιχειρήσεων, οι αποτυχημένοι διερχόμενοι που, προσπαθώντας να αγκυροβολήσουν σε κάποιο επάγγελμα, αναπόφευκτα θα βρεθούν στο σταυροδρόμι των πωλήσεων, οι περισσότεροι για να το προσπεράσουν σύντομα. Όλα αυτά τα βλέπει για πρώτη φορά, αφομοιώνοντας κάθε ατάκα, κάθε σκηνή, κάθε μικρή και μεγάλη μάχη.''
Ο φίλος μας ο Φώτης για μία ακόμη φορά κάνει ένα βήμα εμπρός και μας εκπλήσσει ευχάριστα όλους.. Εντυπώσεις απο εβδομάδα που θα το εμπεδώσω για τα καλά...Φαντάζομαι θα είναι καυστικός με το γνωστό του χιούμορ και την απίστευτη ρητορική του πένα...
Και ελπίζω να σχολιάζει όπως μοναδικά ξέρει αυτός τα 'κακά κείμενα΄του τόπου μας..
Φίλε καλή επιτυχία και στον νέο σου επιχείρημα....
1 comment:
ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ…
Το θέμα του βιβλίου είναι όσα συμβαίνουν στις μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις νέων τεχνολογιών, Internet, IT κλπ. Γνωρίζοντας λοιπόν το θέμα αυτό από πρώτο χέρι αισθάνθηκα την ανάγκη να το μοιραστώ και με άλλους που το ξέρουν εξίσου καλά αλλά και να το κάνω γνωστό σε όσους δεν υποψιάζονται την ύπαρξή του και τη σχετική πορεία των επιχειρήσεων αυτών μέσα στην Ελληνική σύγχρονη πραγματικότητα.
Η άγρια κι ανεξέλεγκτη ωρίμανση της καταπληκτικότερης αγοράς όλων των εποχών, αυτής των υπηρεσιών νέας τεχνολογίας, έγινε στην Ελλάδα από το 1995 μέχρι τις μέρες μας. Πολύς κόσμος απασχολήθηκε, λίγος ρίζωσε, περισσότεροι πέρασαν για να μείνουν λίγο μόνο. Στο σκληρό αυτό γήπεδο ακόμη δεν έχει φυτρώσει γκαζόν. Τους τελευταίους μήνες επιχειρήσεις έκλεισαν, άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους, μερικοί ακόμη και τη ζωή τους κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Ναι, ο χώρος ακόμη είναι σκληρός…
Οι φίλοι μου που θα διαβάσουν το βιβλίο ας μην βιαστούν να αναγνωρίσουν πρόσωπα και καταστάσεις. Οι πρωταγωνιστές είμαστε όλοι εμείς και το περιβάλλον όλες οι εταιρίες που μας φιλοξενούν. Όλοι οι άνθρωποι και όλες οι εταιρίες είναι ένα σύνολο από προτερήματα και ελαττώματα, το ίδιο συμβαίνει και με τα πιο αγαπητά μας πρόσωπα, όμως δεν τα αγαπάμε λιγότερο γι αυτό!
Αυτός είναι ο λόγος που γράφτηκε αυτό το βιβλίο: Η αγάπη και η αφοσίωση στους φίλους συναδέλφους, προϊσταμένους, υφιστάμενους και ομόλογους και στις εταιρίες μας, όλες τις εταιρίες…
Αυτό που κάνουμε διαδίδοντας τις νέες τεχνολογίες δεν είναι μια ακόμη τεχνολογική επανάσταση. Είναι οριστική και ανέκκλητη ρήξη με το παρελθόν, μια ριζική ανατροπή που όμοια δεν έχει ξανασυντελεστεί στην ιστορία του ανθρώπου.
Οι άνθρωποι που απασχολούνται στην αγορά των ΤΠΕ, κατεδαφίζουν μεθοδικά τον 20 αιώνα και στη θέση του χτίζουν φιλότιμα με εντελώς νέα υλικά τον 21ο.
Θα γίνουν λάθη και η διαδικασία δεν είναι αναίμακτη.
Δεν είναι όμως καταπληκτικό αυτό που συμβαίνει;
Φ.Κ.
Post a Comment